این روزها مصاحبه های چند ساعتی با دو جوان که در زمان کودکی مورد خواننده ی معروف مایکل جکسون قرار گرفته اند، به تکرار پخش می شود. تکه هایی از فیلم و عکس ها نشان دهنده ی اینند که این جوان ها راست می گویند و بالاتر از آنها، قیافه ی گرفته و غمگین هر دو و حرف های کارکنان واندرلند از مشاهداتشان هستند.
یکی از آنها از سن یازده سالگی و دیگری از سن هفت سالگی مورد آزار بدنی او قرار گرفته اند و در این میان، مادر های احمق آنها مرا از همه بیشتر عصبانی می کنند. مادرهایی که فقط بنا به دانستن شهرت این شخص، اجازه داده اند بچه های بیگناهشان روزها و شبها با او تنها زندگی کنند!!!
بچه هایی که مدام تهدید شده اند که اگر کسی از این رابطه بو ببرند، هر دو نابود می شویم. هر دو تا آخر عمر در زندان خواهیم بود. و این دو تن از ترس و علاقه به این شخص، موضوع را حتی از خانواده هایشان پنهان کرده اند.
بچه هایی که برای یک تا شش سال مایه ی سرگرمی بیمار گونه ی این موجود بوده اند و تمام عمرشان به فنا رفته.
یاد وودی آلن می افتم که او نیز چند سال پیش به همین جرم لو رفت.
ایکاش کسانی که بخصوص هنرمند و معروفند و مورد علاقه ی بچه ها و جوانها، احساس مسیولیت می کردند چون می دانند که مورد الگو شدن هستند.
درباره این سایت